Winterslaap – kiwi style!

04okt16

Berichten van een hittegolf in Nederland hielpen de moed erin te houden tijdens de natste winter in Auckland ooit. Dankzij de zondvloedachtige scenarios hier was het een productieve winter: de sokken zijn gestopt, brieven geschreven en peertjes ingemaakt. En de planten in de tuin verdronken… ach “you win some, you lose some” ;).

 

In de tussentijd geleerd hoe je ‘candied oranges’ maakt, van veel te kleine mandarijntjes. Dat waren twee leermomenten: 1) geef de mandarijnboom meer mest zodat de vruchten groter dan drie cm in doorsnede worden en 2) de reden waarom geconfijte sinasschillen zo duur zijn (kilos suiker en uren werk)

Tientallen kilos yakon (aardpeer) later, is de conclusie dat we die dus in minder grote getalen kunnen planten. (het zijn 15 liter emmers)

 Dat geldt ook voor de tomaten: minder dicht op elkaar geeft mooiere rode tomaten, zodat je niet met kilos groene tomaten eindigt waar je dan weer chutney van moet maken.

 

In elk geval wel genoeg kadootjes voor iedereen die jarig is.  En dan heb ik het nog niet over de 15 pompoenen die tot soep verwerkt moesten worden, de overvloed aan venkel, broccoli en witte bonen. Gelukkig heeft Anko een extra vriezer gekocht, zo eentje waar ze in Amerikaanse films het lijk van de vrouw des huizes in vinden. Erg handig en het monster wordt overdag met energie uit de zonnepanelen opgeladen: groenere groente vindt je nergens.

 

Een andere nieuwe ervaring is het maken van kombucha, gefermenteerde thee. Weekje met suiker en bacterieen laten staan en je hebt een prima alcohol alternatief. Langer laten staan maakt het er niet beter op, ervoeren we na een onaangename slok batterijzuur equivalent.

Naast dit soort huiselijke bezigheden was het ook het seizoen van de verjaardagen: oma werd 94, nichtje 21 (dat is hier echt een hoogtepunt) en Anko… nou ja iets in de veertig zullen we maar zeggen. Nog meer taart inderdaad!

 

(ik sta achter de “sleutel” die traditiegetrouw gegeven wordt aan de 21 jarige, sleutel to volwassenheid, de fontein der wijsheid of het ouderlijk huis is mij niet helemaal duidelijk! Ze mogen hier al met zestien proberen de schapen te ontwijken, dus een autosleutel is het in elk geval niet.)

Natuurlijk was er ook weer tijd voor ons “community werk”: het organiseren van de filmavonden, helpen bij een verkiezingscampagne, een ‘midwinter kerstfeest’ (eindelijk logisch, op 24 juni!) en een ‘community treasure hunt’.

Tussen de buien door ga ik een week naar Tiri Tiri Matangi, om ‘whiteheads’ of in te reo: popokatea te vangen en in Ark in the Park, het vrijwilligersproject vlak bij ons, uit te zetten. Honderd van die kleine mus-achtige vogeltjes met witte koppies, schattig!  Eind juni een week naar Pureora Forest, hetzelfde idee maar dan voor kokako, grote blauwzwarte vogels met blauwe flapjes onder hun kin.  En in augustus een paar dagen naar Thames om vogelgeluiden te leren herkennen in een methodiek waarmee je daarna kan bepalen hoeveel en welke vogels er in een bepaald gebied wonen (en je je beleid om hen te beschermen daarop kan afstemmen).

Een goede winter dus, en nu is het eindelijk lente en mag ik weer de tuin in om plantjes te kweken…alleen wel iets minder dan vorig jaar 😉

Groeten vanuit een groen Nieuw Zeeland,

A&A

 

 

Filed under: Uncategorized   |  2 Comments